بسم الله الرحمن الرحیم
آنچه مینویسم یک نقد درون گفتمانی است و هیچ دانشجو یا فرد غیرارزشی ای حق سوء استفاده از آن را ندارد. همچنین نقدهایم به هیچ وجه کتمان کننده بسیاری از جوانانی نیست که حتی در فضای مجازی هم بسیار متین و با عفت کامل رفتار میکنند.
بی مقدمه اصل مطلب: شبکه های مجازی موبایلی دو سه سالی است بصورت جدی جزوی از زندگی اکثریت ما شده و به نظر من دیگه نمیشه به آن فضای مجازی گفت. زیرا هم اکنون در حقیقت زندگی ما بسیار تاثیرگذار است. استفاده از این شبکه ها هم نه تنها ایرادی ندارد بلکه بسیار میتواند در ترویج فرهنگ و گفتمان اسلامی و انقلابی موثر باشد. البته به یک شرط. و آن رعایت تقوا است. تقوا در عرصه مجازی.
مسئله ای که چند وقتیه به صورت جدی ذهن من را درگیر کرده و باعث ناراحتی ام شده، مسئله کم رنگ شدن حدود محرم و نامحرمی در شبکه های مجازی موبایلی است. در اینجا اصلا کاری به افراد غیرمعتقد و غیرمذهبی ندارم چون آنها که تکلیفشان مشخص است و در صحرای قیامت و در همین دنیا اثرات بی دینی و بی حیایی خود را خواهند دید، بلکه مخاطب صحبتم افراد مذهبی و انقلابی و بخصوص جوانان دانشجوی ارزشی است. متاسفانه در بین خواهران و برادران همسنگر و مذهبی ام مواردی را می بینم که بسیار درد آوره. افرادی که در فضای حقیقی بسیار به شئونات مذهبی و رعایت حریم ها حساس هستند اما در فضای مجازی ناخودآگاه و از روی کم توجهی رفتارهایی انجام میدهند که مصداق بارز بی تقوایی و از بین رفتن حریم هاست و مواردی که میتواند محل نفوذ شیطان در قلب هایمان باشد.
همه ما جوانان ارزشی به احکام و رعایت شئون مربوط به محرم و نامحرمی اعتقاد داریم. اما بعضا شاهدیم که این موارد در این شبکه های موبایلی نادیده گرفته میشود. پسران و دختران پاک و مطهری که در برابر بسیار از هجمه های دشمنان برای ترویج فساد مقاومت کرده اند و نگاه و قلب و دامان خود را حفظ نموده اند، به دلیل بعضی کم توجهی ها در حال کم کردن حیا و نجابت خود هستند. و شیطان هم قطعا قدم به قدم ورود پیدا خواهد کرد. باید بسیار هشیار باشیم و هر راه نفوذی را از همین آغازش برای شیطان و یاورانش مسدود کنیم.
برای روشن شدن فضا چند مصداق بیان میکنم. مصادیقی که متاسفانه در جمع های مذهبی اتفاق افتاده و همه آنها واقعی است.
1 گروه مجازی را برای اعضای یکی از تشکل های ارزشی دانشگاهی سراغ داشتم که آقایان و خانم های آن همدیگه را "برادرعلی" و "خواهربیتا" و یا ... صدا میکردند.
2 یکی از دختران اصلی یک از تشکلهای ارزشی دانشگاه را سراغ داشتم که عکس پروفایلش عکسی از خودش در حین خوردن بستنی در پارک بود! با چادر مشکلی! یا مورد دیگه ای را سراغ داشتم که از چشم خودش عکس گرفته بود و گذاشته بود در پروفایلش. یا پسرانی که با ژست های عجیب و غریب و خاص عکس پروفایل انتخاب میکنند که به نظر نمیاد شایسته افراد ارزشی باشه.
3 دانشجویان مذهبی و انقلابی ای را میشناسم که متاسفانه بعضا شخصی ترین اتفاقات و احساسات و رویدادهای زندگی خود را در این شبکه های مجازی منتشر میکنن. برای عموم! بخصوص در لاین و اینستاگرام. مثلا پسری که عکسهای خود از کوهنوردی و تفریحاتش را منتشر میکند. یا دختری که حتی از بهشت زهرا رفتن و زیارت شهدا خاطره مینویسد.از نظر من انتشار هیچکدام از این مطالب بعضا بد نیست اما به شرطی که جلوی نامحرم ها منتشر نشود. آن پسر ارزشی آیا در فضای حقیقی حاضر است عکس های تفریح های خود را به دختران نامحرم هم دانشگاهی اش نشان دهد؟ هرگز. چون ربطی به آنها ندارد. آیا آن دختر با حیا و عفیف حاضر است برای پسران نامحرم دانشگاهشان خاطره رفتن به بهشت زهرا را تعریف کند؟ هرگز. پس چرا راحت این کار را در فضای مجازی انحام میدهیم و توجهی هم به کم رنگ شدن حریم ها نداریم؟...
متاسفانه تر در مواردی هم دیده ام که این مطلب فلان پسر یا آن مطلب فلان دختر، توسط همدیگه لایک هم میشه! آیا اینکار در شان یک دخترخانم یا آقا پسر عفیف و باحیا و معتقد هست؟ بگذریم که خیلی ها ممکنه از این لایک کردن ها چه برداشت های الکی ای که نکنند.
4 پسران بسیار متینی را میشناسم که در طول سالهای گذشته که با آنها در کارهای اجرایی مذهبی همکار بوده ایم کوچکترین موردی نبوده که خلاف عفت و حیا و نجابت کاری انجام بدهند و دختران نجیبی را میشناسم که سالها در مجموعه با پسرانی کار کرده اند اما شاید حتی یکبار هم در حین حرف زدن سر خود را بالا نیاورده اند و کلمه ای بیشتر از ضرورت نگفته اند اما .. اما در فضای مجازی - بخصوص لاین و اینستاگرام - شخصی ترین حالات و احساسات خود را منتشر کرده و از اینکه توسط نامحرم ها خوانده شود ابایی نداشته اند. مثلا از دل تنگی خود برای زیارت کربلا و امام حسین(ع) یا ظهور امام زمان(عج) و یا... نوشته اند یا از فلان گریه خود برای فلان روضه و ... خیلی از نامحرم ها هم این حالات و احساسات آنها را خوانده اند. و چه مفسده هایی و چه ضررهایی که برای روح و معنویت و قلب و ذهن ما ندارد.
چرا دختران و پسران نجیبی که در فضای حقیقی کوچکترین حرف غیرضروری ای بهم نزدند در فضای مجازی به این نکات توجه ندارند؟ متاسفانه حواسمان نیست که این نرم افزارهای موبلایلی کم کم و به مرور زمان حریم ها و حیای ما را کم رنگ میکنه.
5 در گذشته در گروه هایی در هایک یا تلگرام یا وایبر عضو بوده ام که مختلط بود. گروه هایی با محتوای مذهبی و فرهنگی. اما در آن دیده میشد که مثلا فلان پسر با فلان پسر جلوی کلی نامحرم شوخی میکردند. یا فلان دختر با فلان دختر قربان صدقه هم میرفتند و توجه نداشتند که دیدن چنین مواردی توسط آن همه نامحرم چقدر مفسده دارد. به شخصه از این گروه ها بیرون آمدم.
و موارد مشابه دیگر...
پ.ن: با بیان این مطالب هرگز قصد ندارم بگم این عدم توجه ها از روی غرضه. هرگز هم نمیخوام بگم همه خواهران و برادران مذهبی ام اینگونه اند. اما متاسفانه این موضوع با زیاد و کمش بین ما رواج پیدا کرده و توجه کافی نداریم به آفت های آن. توجه کافی نداریم که نامحرم در فضای مجازی هم نامحرمه. و البته شیطان هم خوب بلده پله به پله در قلب و ذهن ما ورود پیدا کند.
نکته بعدی اینکه شخص بنده هم بخاطر حضور نسبتا فعالی که در شبکه های مجازی دارم مصداق توجه به حرفها خودم میشم و امیدوارم اگر خطایی ازم سر زده بر اساس امر به معروف و نهی از منکر بهم تذکر داده بشه. اما کلا سعی کرده ام که این نکات را هرچه بهتر رعایت کنم.
مثلا بنده از بیان مطالب شخصی پرهیز داشته و دارم و اکثریت مطالبم حتی اگر به خودمم مربوط بشه مطالبی مذهبی و انقلابی و سیاسی فرهنگیه. بخصوص که به واسطه شخصیت حقوقی ام در شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی کشور وظیفه دارم در عرصه های رسانه ای فعالیت جدی داشته باشم. اما با این وجود از مدتها پیش در شبکه هایی مثل لاین تقریبا هیچ نوشته ی شخصی نامحرمی را نخواندم و لایک نکردم. حتی بعدها همه خانم هایی که لاین ام را داشتند بلاک کردم. با اینکه بعضا مطالب مفید مذهبی و انقلابی خوبی هم مینوشتند. اما احتیاط را ترجیح دادم و راه نفوذ شیطان را بستم.
امیدوارم که خدا به همه ما کمک کند و توفیق بدهد که حدود محرم و نامحرمی را همانطور که ان شاالله در فضای حقیقی کامل رعایت میکنیم در فضای مجازی هم کامل رعایت کنیم. (بگذریم که بعضی هایمان در فضای حقیقی هم خوب رعایت نمیکنند!)
و من االه توفیق
انتشار در سایت سازمان بسیج دانشجویی
انتشار در دانشجو خبر
انتشار در عمارنامه
