بسمه تعالی


یکی از توفیق هایی که ممکنه نصیب آدم بشه فحش خوردن در راه خداست!

دیروز در یکی از کوچه های نزدیک خونه مان داشتم راه میرفتم که خانمی -حدودا 50 سال را داشت- با وضعیت بد از روبه رو می آمد سمت من. این وضعیت بد یعنی شالش که نمینداخت رو سرش بهتر بود مانتو هم که گویا دکمه نداشت(!). از کنارش رد شدم و با لحن معمولی همیشگیم گفتم : "خانم خودت رو بپوشون. این چه سر و وضعیه."

اول شکه شد و بعد ایستاد و یهو با عصبانیت کامل و لحنی که تنفر ازش می بارید داد زد : خفه شو عوضی "..." (این سه نقطه یعنی یک فحش بد) !!

دو مرد دیگه هم چتد متر جلوتر از من در کوچه بودند و برگشتن سمت صدا. من البته به راه خودم ادامه دادم.همیشه همین کارو میکنم. نهی از منکر میکنم و رد میشم. البته اینجا یک لحظه مکث کردم که جواب اون فحش بد را بهش بدم اما گفتم درست نیست جواب بدم.
و رد شدم.

آن دو مرد هم از قیافه من (یک قیافه مذهبی که بخاطر عزای مولا علی(ع) پیراهن مشکی هم پوشیده ) و اون خانم حکما متوجه شدن چه اتفاقی افتاده و اون خانم چرا فحش داده. و به راهشان ادامه دادند.


چرا این خاطره را گفتم؟ چون بگم واقعا از صمیم قلب خوشحال شدم که یک بار دیگه برای انجام یک واجب الهی فحش خوردم! میگن کلی ثواب داره!  از این هم خوشحال شدم که بر اساس وظیفه دینی ام یک گناه را در کام گناهکاری تلخ کردم. خدا را شکر.

همان لحظه ای که بهم ناسزا گفت یاد این عبارت حضرت آقا افتادم که فرموده اند:

"من همین امر به معروف و نهى از منکر زبانى را - ولو به شکل خیلى راحت و آرام و بدون هیچ خشونت و دعوایى - واقعاً یکى از معجزات اسلام مى‌دانم. مثلاً یک نفر کار خلافى مى‌کند، مى‌گویند آقا شما این کار را نباید مى‌کردى. این مطلب را بگو و برو. مى‌گوید او برمى‌گردد دو تا فحش به من مى‌دهد. خیلى خوب؛ حالا دو تا فحش هم به شما بدهد؛ براى خاطر امر خدا تحمّل کنید. اگر نفر دوم هم بگوید آقا شما باید این کار را نمى‌کردى؛ بدانید اگر دعوا هم بکند، دعوایش کمتر از آنى است که با نفر اوّل کرده است. نفر سوم و نفر دهم و نفر بیستم هم همین‌طور. بنابراین، اگر نهى از منکر باب شد و تا نفر بیستم رسید، شما خیال مى‌کنید آن آدم دیگر آن کار را تکرار خواهد کرد؟ نهى از منکر واقعاً معجزه مى‌کند. فقط هم زبانى؛ یدیش در اختیار حکومت است؛ یعنى اگر جایى باید با گناهکار به صورت یدى و مجازاتى برخورد کنند، فقط دستگاههایى از حکومت هستند که مسؤول این کارند؛ مردم نباید بکنند. اما زبانى چرا؛ خیلى هم اثر دارد." (بیانات در جلسه پرسش و پاسخ مدیران مسئول و سر دبیران نشریات دانشجویی- 77/12/04)"


بعد از نوشت: چرا بعضی هایمان امر به معروف و نهی از منکر نمیکنیم؟ از فحش خوردن می ترسیم؟