بسم الله الرحمن الرحیم


خدا را صد هزار مرتبه شکر. خدا را شکر که توفیق شد به پابوسی آقا امیرالمومنین آقا اباعبدالله و حضرت عباس بروم. آن هم در ماه عزای سید الشهدا.


طی دو سه سال گذشته چند بار قصد سفر زیارت عتبات کرده بودم اما هر بار به دلایل مختلفی نشد. در اصل قسمتم نبود و دعوت نشده بودم. برای اربعین سال گذشته همه کارها رو کرده بودم اما گذرنامه ام با یک روز تاخیر امد و نشد که برم... اما خدا را صد هزار مرتبه شکر که توفیق شد امسال به زیارت این عزیزان رفتم. دعا کنید که انشاالله قبول کرده باشند.


تو برنامه ام بود ( هنوزم هست) که اربعین امسال بروم. اما حدود یک ماه پیش بود که مادر بزرگ و پدر بزرگم (مادری) به خانه ما امده بودند.آنجا بود که گفتند که میخواهند اول محرم با کاروان دایی حسینم (دایی من چند سالی است کاروان زیارتی عتبات دارد) بروند کربلا. ایمان تو میای کمک ما باشی؟ من هم از خدا خواسته بله را دادم!

و این شد که همراه پدر بزرگ و مادر بزرگ و خانواده داییم راهی عتبات شدیم. انشاالله خدا و ائمه اطهار کمک هایی که به پدرو مادر بزرگم هم کردم را نیز از من قبول کنند... بنده خدا ها که خیلی دعام کردند!


در مورد این سفر که سفر اول من به عراق بود نکات گفتنی دیگری هم هست که انشاالله به زودی خواهم نوشت. راستی حسرت زیارت آقا امام موسی کاظم(ع) آقا امام جواد(ع) آقا امام هادی(ع) و آقا امام حسن عسکری(ع) هم شدیدا بر دلم ماند.انشاالله به زودی قسمت همه محبان اهل بیت بشود.

تصاویر در ادامه مطلب.