بسم الله الرحمن الرحیم
دو سه روز گذشته مشغول خواندن کتاب "زندگی و مبارزات حجت الاسلام سیدعلی اکبر ابوترابی فرد" بودم. روحانی بزرگواری که پیش از این بارها شرح حال زندگی مجاهدانه و مراتب معنوی ایشان را شنیده بودم.
کتاب مفید و جالبی بود و سیر زندگی این روحانی مبارز را از کودکی تا رحلت شهادت گونه اش نشان میدهد. حاج آقای ابوترابی از همرزمان نزدیک شهید اندرزگو و شهید چمران بوده اند و در طول ده سال اسارت در زندانهای بعثی مجاهدت های فراوانی را انجام دادند. ایشان همچنین نماینده امام خامنه ای در امور آزادگان و دو دوره در مجلس های چهارم و پنجم نماینده مردم تهران بودند تا سرانجام در خردادسال ۷۹ به همراه پدر بزرگوارشون که از علمای مبارز و برجسته قزوین بودند در مسیر زیارت مشهد مقدس تصادف کرده و فوت میکنند.
چند نکته جالب:
حاج آقا در دوران طلبگی نجف، ۱۰۰بار مسیر نجف تا کربلا را پیاده طی میکنند.
این سید روحانی در دوران اسارت برای رهایی از زندان های مخوف صدام نذر میکنند. از جمله ۸بار پیاده روی برای زیارت حرم امام رضا. که بعد از اسارت، این کار را بصورت گروهی و جمعی از عاشقان اهل بیت انجام میدهند.
از قول شهید اندرزگو نقل کرده بودند که ایشان سالها قبل از پیروزی انقلاب در مورد حضرت آقا گفته بودند: " آقا سیدعلی به مقامات بسیار والایی خواهد رسید"
و ...
از قول استاد پناهیان شنیده بودم که تعریف میکردند، حاج
آقای ابوترابی قبل از انقلاب در مسجد جمکران امام زمان(ع) را زیارت میکنند و
در پاسخ حضرت که به ایشان گفته بودند چیزی از ما بخواه، خواستن بودن که
همیشه بتونن یاری کننده مستضعفان باشند. شاید خدمات فراوان ایشان به اسرای
ایرانی در عراق همان خدمت بسیار بزرگ به مستضعفان بوده است که بسیار در حفظ
روحی و جسمی آزادگان موثر بوده است.
خدایش بیامرزد.
